Historia
W grudniu 2007 roku MHK uzyskało od Gminy Kraków budynek będący niewykończonym skrzydłem szkoły podstawowej zlokalizowanej przy ul. Księcia Józefa 337. Ponieważ jedną z głównych potrzeb lokalowych MHK było posiadanie centralnego magazynu zbiorów, na początku 2008 roku zdecydowano, iż właśnie w tym obiekcie magazyny te powstaną.
W latach 2008 i 2009 została wykonana wstępna koncepcja aranżacji budynku, a następnie projekt budowlany. Pełną dokumentację inwestycji stworzyła Pracownia Architektoniczna PLAN-PROJEKT-ART, dostosowując zastany budynek do potrzeb MHK. Projekt architektoniczny zakładał, iż po przeprowadzeniu prac budowlanych powstanie ok. 2000 m2 powierzchni magazynowej oraz pracownie konserwatorskie i pracownia fotograficzna.
W trakcie przygotowywania wytycznych do projektu aranżacji wnętrz, powstała idea rozszerzenia funkcji magazynów i pracowni konserwatorskich o element kontaktu z publicznością. Obiekt magazynowy wraz z pracowniami konserwatorskimi jest zazwyczaj wewnętrzną jednostką muzealną, z natury rzeczy niedostępną dla osób z zewnątrz, oprócz osób związanych zawodowo z muzealnictwem. Taki model funkcjonalny powoduje, że przeważająca część zbiorów ukryta jest w magazynach bez możliwości kontaktu ze zwiedzającym. Biorąc pod uwagę, iż to właśnie w magazynach muzealnych kryje się większa część posiadanych zbiorów, to niewykorzystanie ich edukacyjnego i poznawczego potencjału można uznać za swoistą „niegospodarność dziedzictwem”.
Dlatego też w MHK zapadła decyzja o powstaniu placówki, która, będąc nowoczesnym magazynem, będzie równocześnie miejscem do „interpretacji artefaktów”
Konsekwencją otwarcia placówki dla zwiedzających jest wzbogacenie infrastruktury budynku o nowe funkcje takie jak: sala spotkań, sala multimedialna, kawiarnia, recepcja. Projekt przewiduje kilka stref dostępu – wytyczoną trasę dla zwiedzających i strefy dostępne tylko dla pracowników.
Udostępnienie zbiorów możliwe jest dzięki odpowiednio zaprojektowanym meblom magazynowym, w części posiadającym duże przeszklone płaszczyzny oraz poprzez wytyczenie zabezpieczonej ograniczonej trasy zwiedzania w największej części magazynowej w podziemiu, a także wprowadzenie przeszklonego korytarza przy pracowniach konserwatorskich na drugim piętrze. W podziemiu można będzie zobaczyć kolekcje szopek krakowskich, ustawionych w przeszklonych skrzyniach, rzemiosło i meble. Tam także jest zlokalizowana sala multimedialna gdzie zwiedzający będzie mógł skorzystać z efektów programu digitalizacji zbiorów prowadzonego w MHK (Cyfrowy Thesaurus). W części podziemnej znajduje się również sala spotkań, gdzie można będzie organizować warsztaty czy odczyty. Na parterze, w strefie dostępnej, znajduje się magazyn numizmatów, broni, a także grafiki. Na pierwszym piętrze magazyn tkanin i malarstwa. Niemożność pokazania niektórych rodzajów zbiorów (np. grafika, fotografie, tkaniny) lub możliwość pokazania tylko ich części powoduje że potrzebne jest dodanie elementów scenograficznych, dla podkreślenia charakteru wnętrza, i które jednocześnie zniwelują „techniczny” charakter magazynu.
W latach 2008 i 2009 została wykonana wstępna koncepcja aranżacji budynku, a następnie projekt budowlany. Pełną dokumentację inwestycji stworzyła Pracownia Architektoniczna PLAN-PROJEKT-ART, dostosowując zastany budynek do potrzeb MHK. Projekt architektoniczny zakładał, iż po przeprowadzeniu prac budowlanych powstanie ok. 2000 m2 powierzchni magazynowej oraz pracownie konserwatorskie i pracownia fotograficzna.
W trakcie przygotowywania wytycznych do projektu aranżacji wnętrz, powstała idea rozszerzenia funkcji magazynów i pracowni konserwatorskich o element kontaktu z publicznością. Obiekt magazynowy wraz z pracowniami konserwatorskimi jest zazwyczaj wewnętrzną jednostką muzealną, z natury rzeczy niedostępną dla osób z zewnątrz, oprócz osób związanych zawodowo z muzealnictwem. Taki model funkcjonalny powoduje, że przeważająca część zbiorów ukryta jest w magazynach bez możliwości kontaktu ze zwiedzającym. Biorąc pod uwagę, iż to właśnie w magazynach muzealnych kryje się większa część posiadanych zbiorów, to niewykorzystanie ich edukacyjnego i poznawczego potencjału można uznać za swoistą „niegospodarność dziedzictwem”.
Dlatego też w MHK zapadła decyzja o powstaniu placówki, która, będąc nowoczesnym magazynem, będzie równocześnie miejscem do „interpretacji artefaktów”
Konsekwencją otwarcia placówki dla zwiedzających jest wzbogacenie infrastruktury budynku o nowe funkcje takie jak: sala spotkań, sala multimedialna, kawiarnia, recepcja. Projekt przewiduje kilka stref dostępu – wytyczoną trasę dla zwiedzających i strefy dostępne tylko dla pracowników.
Udostępnienie zbiorów możliwe jest dzięki odpowiednio zaprojektowanym meblom magazynowym, w części posiadającym duże przeszklone płaszczyzny oraz poprzez wytyczenie zabezpieczonej ograniczonej trasy zwiedzania w największej części magazynowej w podziemiu, a także wprowadzenie przeszklonego korytarza przy pracowniach konserwatorskich na drugim piętrze. W podziemiu można będzie zobaczyć kolekcje szopek krakowskich, ustawionych w przeszklonych skrzyniach, rzemiosło i meble. Tam także jest zlokalizowana sala multimedialna gdzie zwiedzający będzie mógł skorzystać z efektów programu digitalizacji zbiorów prowadzonego w MHK (Cyfrowy Thesaurus). W części podziemnej znajduje się również sala spotkań, gdzie można będzie organizować warsztaty czy odczyty. Na parterze, w strefie dostępnej, znajduje się magazyn numizmatów, broni, a także grafiki. Na pierwszym piętrze magazyn tkanin i malarstwa. Niemożność pokazania niektórych rodzajów zbiorów (np. grafika, fotografie, tkaniny) lub możliwość pokazania tylko ich części powoduje że potrzebne jest dodanie elementów scenograficznych, dla podkreślenia charakteru wnętrza, i które jednocześnie zniwelują „techniczny” charakter magazynu.